Skróty literowe

Dziś zacytuję jedną dziewczynę z Zapytaj.pl, która pięknie wyjaśniła wszystkie skróty literowe w jeździectwie:

Objaśnienia skrótów literowych:

Skróty dyscyplin:
A - ujeżdżenie
B - skoki
C - wkkw
D - powożenie
E - woltyżerka
F - rajdy długodystansowe
G - reining
K - zawody dla kuców
MK - zawody dla małych koni

Klasy konkursów ujeżdżeniowych
L - lekka
P - pośrednia
N - normalna
C- ciężka
CC - bardzo ciężka
CS - super ciężka
W ramach każdej klasy istnieje kilka programów. Są one oznaczone cyframi i tworzą razem z literą oznaczające klasę nazwę wspólną np. L-1, C-4, N-8. Cyfry przy literze klasy oznaczają konkretny program ujeżdżeniowy, czyli rożne układy, kolejności wykonania elementów.
Klasy konkursów w skokach
mini LL – 50 cm
LL – do 90 cm
L – 100 cm
L1 – 105 cm
P – 110 cm
P1 – 115 cm
N – 120 cm
N1 – 125 cm
C – 130 cm
C1 – 135 cm
CC – 140 cm
CC1 – 145 cm
CS – 150 cm
CS1 – 155 cm

Kategorie wiekowe:
S - Senior (od 22 lat)
M - Młody Jeździec / Młodzieżowiec (19 – 21 lat).
J - Junior (16 – 18 lat)
JM - Junior Młodszy (12 – 15 lat)
Mł - Młodzik (9 – 11 lat)

ZAWODY KRAJOWE:
ZT - Zawody Towarzyskie
ZR - Zawody Regionalne
ZO - Zawody Ogólnopolskie
ZOO - Zawody Ogólnopolskie Oficjalne
HZO - Halowe Zawody Ogólnopolskie
HZOO - Halowe Zawody Ogólnopolskie Oficjalne
MP - Mistrzostwa Polski
PP - Puchar Polski
HPP - Halowy Puchar Polski
MMM - Międzywojewódzkie Mistrzostwa Młodzików
OOM - Ogólnopolska Olimpiada Młodzie;y
MPMK - Mistrzostwa Polski Młodych Koni
C..-..N - Zawody Ogólnokrajowe z udziałem indywidualnych jeźdźców zagranicznych
- D w ujeżdżeniu CDN
- S w skokach CSN
- C w wkkw CCN
- A w powożeniu CAN
- V w woltyżerce CVN
- E w rajdach długodystansowych CEN
- R w reiningu CRN
Gwiazdki w dyscyplinie skoków (zawody krajowe) - określają wysokość nagród pieniężnych:
ZO 1* - łączna pula nagród wynosi od 15.000 zł do 24.999 zł (w kategorii juniorów – bez nagród pieniężnych)
ZO 2* - łączna pula nagród wynosi od 25.000 zł do 34.999 zł (w kategorii juniorów – od 5.000 zł do 9.999 zł)
ZO 3* - łączna pula nagród wynosi od 35.000 zł (w kategorii juniorów – od 10.000 zł)

ZAWODY MIĘDZYNARODOWE:
CDI/CDIO - Zawody Międzynarodowe w Ujeżdżeniu
CSI/CSIO - Zawody Międzynarodowe w Skokach
CCI/CCIO - Zawody Międzynarodowe we WKKW (pełne)
CIC/CICO - Zawody Międzynarodowe we WKKW (skrócone)
CAI/CAIO - Zawody Międzynarodowe w Powożeniu
CVI/CVIO - Zawody Międzynarodowe w Wolty;erce
CEI/CEIO - Zawody Międzynarodowe w Rajdach Długodystansowych
CH-M- Mistrzostwa Świata
CH-EU- Mistrzostwa Europy
CH-M-YH Mistrzostwa Świata Młodych Koni
O - oznacza rangę oficjalną zawodów, która przyznawana jest raz w roku w danym kraju przez FEI w danej dyscyplinie, np. CSIO oznacza że są to jedyne oficjalne zawody międzynarodowe w skokach w danym kraju i w danym roku.

W - oznacza zawody rozgrywane w cyklu imprez kwalifikacyjnych Pucharu Świata,

1*/2*/3*/4*/5*- gwiazdki - w ujeżdżeniu, wkkw, woltyżerce oraz rajdach długodystansowych określają rangę zawodów - stopień ich trudności oraz program wg. przepisów FEI. Im większa ilość gwiazdek tym wyższa ranga - większy stopień trudności zawodów.

Gwiazdki w skokach - oznaczenia gwiazdkami zawodów rangi C...I określają rangę i wysokość nagród pieniężnych:
1* - do 49.999 CHF
2* - od 50.000 do 99.999 CHF
3* - od 100.000 do 249.999 CHF
4* - od 250.000 do 499.999 CHF
5* - powyżej 500.000 CHF

Cyfry i litery w powożeniu - określają zawody dla zaprzęgów:
1 – jednokonnych,
2 – dla dwukonnych,
4 – dla czterokonnych ;
A lub B - świadczą o stopniu trudności zawodów.

Litery występujące na końcu oznaczenia zawodów międzynarodowych - określają kategorie wiekową:
S – zawody dla seniorów
Y – zawody dla młodych jeźdźców
J – zawody dla juniorów
Ch – zawody dla dzieci
P – pony / kuce
Inne skróty
NL - nowa lokalizacja zawodów / PL - poprzednia lokalizacja
ND - nowa data zawodów / PD - poprzednia data
ZD - zawody dopisane do kalendarza
ZR - zmiana rangi zawodów / PR - poprzednia ranga
Dpzj – wyjazd / zawody dotowane przez Polski Związek Jeździecki

Przeszkody jeździeckie

Siema kochani! Dziś postanowiłam napisać wam co nieco o przeszkodach jeździeckich :D

STACJONATA

1

Jest jedną z najbardziej popularnych przeszkód. Składa się z dwóch stojaków i jednej belki albo kilku belek zawieszonych jedna nad drugą. Z kilku stacjonat można zrobić inne przeszkody, np. doublebarre, triplebarre albo oksera.

2

KOPERTA (często też nazywana krzyżakiem)

Jest drugą co do popularności przeszkodą. Składa się z dwóch stojaków i dwóch belek skrzyżowanych ze sobą pośrodku. Na treningu belki mogą opierać się na ziemi, ale na zawodach już nie.

3

BRAMA SZTOKHOLMSKA

Przypomina bramę. Zbudowana jest z pionowych kolumn zrobionych z lekkich cegieł (np. drewnianych) i z drewnianego płotku. Często ma wycięcie. Jest niezbyt popularną przeszkodą.

4

MUR

Jest dość znaną przeszkodą. Składa się z lekkich, pustych cegieł (np. z drewna), które można dokładać, by podwyższyć przeszkodę. Cegiełki są specjalnie do siebie przymocowane.

5

OKSER

Składa się z dwóch pojedynczych stacjonat ułożonych jedna za drugą na jednym poziomie. Innym rodzajem tej przeszkody jest tzw. pijany okser. Drągi są ukośnie ułożone w różne strony, tzn. w jednym prawa strona jest podniesiona wyżej, a w drugim lewa.

6

DOUBLEBARRE i TRIPLEBARRE

Pierwszy z nich zrobiony jest z dwóch stacjonat, z których druga ma trochę wyższy poziom. Triplebarre natomiast ma trzy stacjonaty, z których każda kolejna jest wyższa od poprzedniej.

7

CAVALETTI

Nie jest to do końca przeszkoda, ale możemy ją jako taką traktować. Składa się z drągów położonych na ziemi (lub na niewielkim podwyższeniu), jeden za drugim. Można przejeżdżać je dowolnym chodem. Odległości pomiędzy nimi w stępie wynoszą 80-100 cm, w kłusie 130-150 cm, a w galopie 3-3,5 m.

 Odległości podane są dla dużych koni.

8

RÓW Z WODĄ

Jak sama nazwa wskazuje składa się z rowu wypełnionego wodą. Jest to skok na szerokość basenu. Koń nie może naruszyć tafli wody, ani dotknąć kopytem linii wyznaczającej koniec rowu.

Przeszkód jest oczywiście więcej, ale te są najczęściej spotykane :)

Ps. Przez które najbardziej lubicie skakać? :)

Źródło - http://tipy.interia.pl/artykul_15768,jakie-sa-rodzaje-przeszkod-w-skokach-konnych,2.html

Maści Koni

Cześć! To ja, Wasza Rita :)
Od kilku miesięcy nie było postów, bo miałam dużo na głowie, ale teraz postaram się to jakoś nadrobić.
Dziś porozmawiamy trochę o maściach Końskich :)

Zaczniemy od MAŚCI JEDNOLITYCH

• Maść kasztanowata : żółtaworuda lub rudobrązowa sierść, grzywa i ogon w tym samym odcieniu lub jaśniejsze, nogi bez czarnego podpalania.

• maść ciemnokasztanowata: często występuje u koni ras amerykańskich, Koń ma ciemnobrązową sierść wraz z grzywą i ogonem, które mogą być nieco ciemniejszego odcienia
• maść gniada: sierść brązowa od jasnej do brunatnej i prawie czarnej, grzywa, ogon i dolne odcinki nóg – czarne.

gniada

• maść skarogniada: sierść ciemna, prawie czarna. Mieszanka włosów czarnych i brązowych. Może występować jaśniejsze "podpalanie". Grzywa, ogon i dolne partie kończyn czarne
• maść izabelowata: barwa sierści żółtawa z jasnymi kończynami. Grzywa i ogon jaśniejsze, możliwe białe odmiany.

izabelowata

• maść bułana: żółtawa lub popielato-bura sierść z czarnymi kończynami. W ogonie i grzywie włosy czarne zmieszane z maścistymi.

buana

• maść kara: po prostu czarna.

kara

• maść siwa: występuje tylko wtedy, gdy jedno z rodziców było tej maści. Po urodzeniu koń ma którąś z maści podstawowych i z wiekiem siwieje. Do czasu pełnego osiwienia, sierść składa się z włosów białych i maścistych. To czy koń będzie siwy, da się sprawdzić u źrebaka – ma wtedy białe włoski na powiekach. Występuje też odmiana siwa jabłkowita: koń jest szarawy, a na całym jego ciele występują jasne plamki.

siwa

• maść biała (zwana również "albino"): konie urodzone jako białe mają jasnobrązowe lub jasnoniebieskie oczy, różową niepigmentowaną skórę i jasne kopyta. Natomiast czerwone oczy, jak u prawdziwych albinosów, nie występują.
• maść palomino: nazwa pochodzi od amerykańskiej rasy/typu koni palomino, w Polsce określana jako izabelowata. Barwa sierści, ogona i grzywy jest równego koloru, mleczno-waniliowego, kremowego. Mogą występować odmiany, choć jest to dość rzadkie.
• maść myszata: sierść jednolicie szara, a grzywę i ogon czarne (maść występuje stosunkowo rzadko).

myszata

UMASZCZENIA ZŁOŻONE

1. maść srokata (zwana także pstrokatą, łaciatą, krasą): obok plam maści jednolitej na skórze pigmentowanej, występują białe plamy położone na skórze niepigmentowanej. Plamy te są najczęściej duże o nieregularnym kształcie, obejmujące również grzywę, ogon oraz kopyta. Występują od urodzenia. W zależności od maści jednolitej, tworzy się określenia maści karosrokatej, gniadosrokatej, bułanosrokatej

Typy umaszczenia srokatego:

• tobiano: biały Koń z kolorowymi plamami na ciele, zaczynającymi się od głowy przez klatkę piersiową, łopatki po zad, często obejmują również kłodę. Nogi białe. 

• overo jest przeciwieństwem tobiano. Białe plamki maja nieregularny kształt i postrzępione brzegi. Zaczynają się na bokach i brzuchu konia rozchodząc się przez kark, kłodę i zad.

• tovero: połączenie dwóch pozostałych typów, lecz żeby je stwierdzić, rodzice takiego Konia muszą mieć dokumenty.

2. maść tarantowata: na całkowicie lub częściowo białej sierści występują nieregularnie rozmieszczone niewielkie, ciemne plamy.

UMASZCZENIA MIESZANE

• maść dereszowata (pleśniawa): włosy białe i maściste wymieszane są w proporcji 1:1. Głowa, szyja i kończyny mają przewagę włosów maścistych (gniadych, karych lub kasztanowatych), natomiast tułów białych. W odróżnieniu od maści siwej, dereszowate umaszczenie występuje od urodzenia. W zależności od maści zasadniczej, wyróżnia się na takie odmiany jak: gniadodereszowata, kasztanowatodereszowata, karodereszowata, bułanodereszowata, izabelowatodereszowata.

• maść siwa w hreczce: na siwym Koniu występują brązowe lub czarne małe plamki

ODMIANY

U Koni występują też białe plamy w umaszczeniu podstawowym. Wyróżnia się:

• skarpetkę – odmiana na nodze Konia w formie białego pasa obejmującego pęcinę;
• koronkę – odmiana na nodze Konia w formie wąskiego białego paska obejmującego nasadę kopyta;
• pończoszkę – odmianę na nodze Konia w formie wąskiego białego pasa obejmującego staw skokowy;
• gwiazdkę – odmiana na pysku Konia w formie pojedynczej białej plamy występującej mniej więcej na wysokości oczu;
• chrapkę – odmiana na pysku Konia w formie pojedynczej białej plamy pomiędzy chrapami Konia
• łysinę – podłużny biały pas ciągnący się wzdłuż całego pyska; może być wąska lub szeroka; szeroka zwykle jest szerokości odległości między oczami Konia;
• strzałkę – podłużny biały pas o rozszerzonym górnym końcu, zwężającego się ku dołowi; zwykle zaczyna się nieco powyżej oczu Konia;
• latarnię – odmiana na pysku Konia podobna do szerokiej łysiny, jednak zachodząca częściowo na oczy i pysk Konia, lekko rozszerzona u góry.

To chyba tyle :)

Widzimy się w kolejnym wpisie :P

~Rita

Źródło: Wikipedia

Rasy Koni

Cześć! dzisiaj poopowiadam Wam trochę o rasach Koników :D
Oczywiście jest ich bardzo wiele (ok. 300) Dlatego zajmę się dziś tylko 10 :)

Koń Arabski (czystej krwi arabskiej)

Konie z tej rasy są uważane za NAJPIĘKNIEJSZE na świecie!
Mają charakterystyczne pyski (które odziedziczyły po nich Angloaraby)
Są także najdroższe (2000-500.000 dolarów, są również takie, za które zapłacono 2-10 milionów!).

Konie arabskie są bardzo wytrzymałe, niewymagające w hodowli i szybkie w galopie! Na długich dystansach nie mają sobie równych. Są inteligentne, życzliwe, wrażliwe i przywiązane do człowieka. Araby to konie o żywym temperamencie, lecz zawsze posłuszne. Koni tej rasy używano w hodowli wielu innych ras. Jest to najstarsza na świecie rasa hodowanych obecnie koni.

Koń Angielski (pełnej krwi angielskiej)

Obecnie są to najszybsze konie na świecie, a rasa rozpowszechniła się na całym globie, wywierając wielki wpływ na niemalże wszystkie rasy obecnie hodowanych koni sportowych. Konie te hodowane są głównie w Anglii, Irlandii, USA, Japonii i Francji.

Koń pełnej krwi angielskiej jest eleganckim koniem o najwyższej wartości hodowlanej, długich nogach oraz sierści o delikatnym, krótkim włosie. Głowa jest pełna wyrazu, mała lub średnia, sucha i zwykle o prostym profilu. Jest to koń sportowy o lekkiej budowie ciała. Jego cechą charakterystyczną jest skośnie położona łopatka, która umożliwia większą szybkość w galopie. Występują wszystkie podstawowe rodzaje maści, najczęściej gniade i kasztanowate.

Koń Angloarabski 

Jest to moja ulubiona rasa! Napiszę o niej troszkę więcej :) Marzę by mój przyszły konik był właśnie jednym z nich! <3

Powstają ze skrzyżowania Czystej Krwi Arabskiej i Pełnej Krwi Angielskiej. Cechuje go gorący temperament i inteligencja. Konie tej rasy odnoszą ogromne sukcesy w sporcie jeździeckim.

Koń angloarabski łączy zalety rasy arabskiej i angielskiej. Głowa jest szlachetna, a szyja dobrze zbudowana. Łopatki długie i ukośne, kłąb wyraźny, grzbiet mocny. Klatka piersiowa głęboka. Mocny, dobrze umięśniony, lekko ścięty zad. Ogon noszony elegancko. Suche kończyny o wyraźnych stawach, kopyta małe i twarde. Postawa kończyn bywa nieprawidłowa. Wysokość w kłębie: 155-165 cm. Umaszczenie najczęściej kasztanowate, gniade i siwe :D

Chody tych koni są płaskie i wydajne, o dobrym galopie i dużych zdolnościach skokowych.

Konie te bywają trudne do opanowania. Ich temperament jest po części odziedziczony po "ognistych" i bardzo energicznych koniach rasy angielskiej. Angloaraby są szybkie, zwinne i wyczulone na działanie pomocy jeździeckich.

Potomstwo arabskiej klaczy i angielskiego ogiera jest znacznie mniejsze i ma niższą wartość rynkową niż źrebię arabskiego ogiera i angielskiej klaczy, które to konie należą do najbardziej znanych ras na świecie.

 Koń Andaluzyjski

Jedna z najsławniejszych ras z Hiszpanii. Pochodzi z półwyspu Iberyjskiego i rozpowszechnił się w całej Europie!

Jest to koń średniej wielkości z wysoko osadzoną szyją, o prostym profilu głowy i często pofalowanej grzywie i włosach ogona. Szyja jest zwykle dość gruba, ładnie łukowato wygięta, zgrabnie osadzona na dobrych, skośnie opadających łopatkach. Koń ma głowę o prostym lub lekko wypukłym profilu, z szerokim czołem i dużymi oczyma. Klatka piersiowa jest szeroka i głęboka, kłoda owalna, grzbiet zwarty oraz krótki, a zad dobrze umięśniony, z nisko osadzonym grubym ogonem. Koń posiada dobrą prezencję i taką samą akcję, w której zawiera ruch z wysokim unoszeniem kończyn, używany podczas parad.

Jest to koń spokojny i cierpliwy, łagodny i inteligentny o wyrównanym temperamencie, bardzo mocno przywiązujący się do człowieka, doskonały do jazdy w siodle. Był używany podczas Korridy

Koń Fryzyjski

Pochodzi z Fryzji (dzisiejszej Holandii). Konie te mają tylko kare (rzadziej skarogniade) umaszczenie, bujną grzywę, ogon i szczotki pęcinowe oraz wysokie i efektowne chody. Są to rumaki zimnokrwiste.

Budowa

• Głowa – odpowiednio długa; oko duże, błyszczące i inteligentne; uszy stosunkowo małe, z nachylonymi ku sobie końcami; profil lekko szczupaczy lub prosty; całość musi sprawiać wrażenie szlachetności;
• Szyja – wyniosła, o lekko łabędzim profilu, odpowiednio długa i dobrze umięśniona, wysoko osadzona;
• Kłoda – dobrze umięśniona, dość długa ale nie za długa, dopuszczalny nieco miękki grzbiet, kłoda musi być głęboko związana z piersią, łopatka jest lekko skośna, żebra nie mogą być beczkowate;

Chody

• Stęp – sprężysty i silny;
• Kłus – zamaszysty, z silnym odbiciem zadu, ma sprawiać wrażenie lekkości, musi być wyraźna faza zawieszenia z mocnym zgięciem w stawach;
• Galop – rytmiczny, okrągły, z zadu.

We współczesnej selekcji duży nacisk kładzie się na poprawienie pracy zadu przy zachowaniu specyfiki ruchu.

Charakter
Wyróżnia je bardzo dobry charakter, chęć współpracy z człowiekiem, ufność i mała skłonność do narowów.

Koń Hanowerski

Koń gorącokrwisty o harmonijnej budowie ciała. Występuje we wszystkich rodzajach maści.

Charakteryzuje się średniej wielkości wzrostem. Maść konia jest prze ważnie jasnogniada, początkowo był on kary. Jego głowa jest średniej wielkości, oczy duże i bystre. Kłąb jest bardzo mocno zaznaczony, a cała szyja długa i delikatna. Konia hanowerskiego, jako dobrego skoczka, wyróżniają silne lędźwie. Jeśli chodzi o kopyta, to w wyniku wieloletniej selekcji dziś są one silne i symetryczne, występująca kiedyś tendencja do wad kopy także została wyeliminowana – teraz są one mocne i dobrze ukształtowane. Muskularny i czasami spłaszczony zad jest zakończony wysoko osadzonym ogonem.

 

Koń Achał-Tekiński

Konie te słyną z wytrzymałości. Jest to rasa pustynna, więc przystosowała się zarówno do bardzo wysokich temperatur, jak i wyjątkowo niskich. Umie pokonywać bardzo długie dystanse bez odpoczynku czy pojenia.

Rasa tych koni zwraca uwagę swoją suchą budową ciała i lekkimi chodami. Jego kończyny są długie i smukłe, z wysoko osadzonymi stawami. Długi jest również grzbiet, a zad szeroki i silny. Pierś jest głęboka i muskularna, lecz wąska. Długa i prosta szyja nadaje achał-tekinowi dumny wygląd. Głowa jest sucha i zgrabna, o prostym profilu. Uszy są długie i drobne; oczy duże i pełne wyrazu.

Maść jest zwykle gniada, kasztanowata, rzadziej siwa, kara lub bułana, z charakterystycznym dla tej rasy miedzianym połyskiem.

Knabstrup

Są to śliczne Koniki w ciapki!

Konie umaszczone wielobarwnie spotyka się na rysunkach naskalnych z Cro-Magnon sprzed 30 tys. lat i takie właśnie konie były w dawnych czasach najbardziej cenione! Rasa knabstrup została zapoczątkowana w 1808 roku na bazie klaczy hiszpańskich, u których umaszczenie wielobarwne zdarzało się w XIX wieku dość często.

Założycielką rasy knabstrup była hiszpańska klacz Flaebehoppen kupiona przez Judge Lunn od rzeźnika o nazwisku Flaebe. Zaźrebiona fryderyksborgiem, stała się założycielką linii Koni maści wielobarwnej, głównie poprzez swego wnuka Mikkela.

Stary typ knabstrupa był wytrzymałym, kościstym zwierzęciem, inteligentnym, łagodnym i pojętnym. Jego jakość obniżyła się w wyniku nieroztropnego ukierunkowania hodowli na wielobarwność i dziś jest niemal w zaniku. Typ nowszy, zbliżony charakterem do appaloosy, jest zwierzęciem o zupełnie dobrej jakości, dość masywnym, o niejednorodnym umaszczeniu. 

Knabstrup

Falabella

Najmniejsze Koniki świata! Są wielkości przeciętnego dużego psa!

Jest to rasa Koni rozwinięta w XIX wieku w Argentynie. Wzięła nazwę od rodziny o tym nazwisku, która przez lata prowadziła jej hodowlę na ranczu Recreode Roca w okolicy Buenos Aires. Nazwa potoczna "pampa" wzięła się z pampy argentyńskiej, gdzie rasa ta powszechnie występuje.

• Średni wzrost: poniżej 75 cm w kłębie
• Rodzaje maści: wszystkie (ostatnio preferowane są umaszczenia w typie appaloosa – tarantowate)
• Miejsce pochodzenia: Argentyna

Na pomysł wyhodowania miniaturowego Konia pierwszy wpadł Patrick Newtall, Irlandczyk mieszkający w Argentynie. Spędził on wiele lat, starając się wyhodować stado małych Koni mierzących poniżej 75 cm, a następnie przekazał swą wiedzę i doświadczenie zięciowi – Juanowi Falabella w 1879 r. To właśnie był początek rasy, która została stworzona poprzez skrzyżowanie Kuców szetlandskich ze stadem Newtalla. Zwierzę jak na swoje rozmiary (masa ciała 35-40 kg) jest bardzo silne – z powodzeniem ciągnie lekkie powoziki, może też być dosiadane przez małe dzieci. Jednak pokrój rasy wraz ze stromymi łopatkami oraz niezwykle drobnymi wymiarami nie stawia jej pośród najlepszych Kuców dziecięcych. Najmniejszy Kuc mierzył 35 cm. Średnia życia 35 lat.

Falabella

Falabella i pies

Falabella i duży Koń

Shire 

Największe Konie świata!  

Jest to rasa Koni, pochodzących z Wielkiej Brytanii.

Są to wielkie zimnokrwiste Konie, jedne z najcięższych, oraz największych Koni świata. W ich ojczyźnie można je spotkać nawet jako Konie wierzchowe, co wynika z tradycji angielskiego rycerstwa.

Konie tej rasy mają budowę ciała harmonijną, są silnie umięśnione, długonogie, z krótkim tułowiem i szeroką piersią. Mają suche głowy o szerokim, często garbonosym profilu, na wysoko osadzonej szyi. Na głowie występują różnego rodzaju odmiany (łysiny, strzałki, gwiazdki). Cechami charakterystycznymi tej rasy są ponadto obfite, jedwabiste szczotki, zaczynające się już od stawu skokowego, krótki, gęsty ogon oraz gęsta grzywa. Występują najczęściej w karej i kasztanowatej maści. Osiągają wysokość od 1,8 do 2 m.

Są to Konie uległe, cierpliwe, spokojne i przyjacielskie. Usposobienie łagodne.

To tyle jeśli chodzi o ciekawe rasy! W następnym poście napiszę o umaszczeniu! :D

Zapraszam :D

~ Rita

.